Mudrun 2023 zaterdag en zondag

Hallo allemaal,

Het heeft even geduurd maar daar ben ik dan. Ik was er gisteren zo klaar mee en zo moe dat ik geen zin meer had om te schrijven. Vandaag ben ik ook moe, maar ik vind dat het nu even moet. Jullie zitten te wachten op sappige verhalen en modderfoto’s. Terecht.

Gisterochtend moesten wij om 10.45 uur op het terrein zijn, 1,5 uur voor dat Klaas Jan ging starten. Sandra en Geert waren ook mooi op tijd aanwezig. Het eerste stuk van Klaas Jan hebben we met z’n drieën gevolgd. Maar je kan als toeschouwer niet overal mee lopen en moesten een dik uur wachten voor we Klaas Jan weer spotte. Maar toen waren Sandra en Geert alweer richting start want Sandra moest rond half 2 verzamelen met haar groep van het werk. Dus de rest van het rondje voor Klaas Jan heb ik alleen gelopen. Dat is nog een heel gedoe, want ik had Fleur ook bij me. Veilig in de buggy, dacht ik. Bij een obstakel met een glijbaan had ik Klaas Jan heel mooi in beeld en keek even opzij en toen reed Fleur met buggy richting het water. Ik schrok me rot. Dus ik er snel heen gerend, maar hij lag al helemaal ondersteboven, gelukkig niet in het water er net naast, en de buggy weer rechtop gezet. Fleur was in tijd de buggy uit gekropen en die was zo geschrokken dat ze zich niet door anderen liet pakken bijna zelfs niet door mij. Toen ik goed en wel de boel weer compleet had was Klaas Jan al voorbij en kregen wij nog even een stortbui op ons hoofd. Toen was het even allemaal niet meer zo leuk. Was er ook nog een vrouw, die zei “zit er een kind in”. Dus ik zeg nee en ze liep zo verder. Ik heb haar nog gevraagd de buggy voor mij vast te houden, dat kon nog net, zodat ik de boel bij elkaar kon pakken. Dus de stortbui werd ons rustmomentje zowel voor mij als Fleur om even van te schrik te bekomen. Toen kwam ik uiteindelijk weer bij een obstakel waar Klaas Jan was, deed mijn mobiel het niet meer. Gelukkig kwam dat allemaal wel weer goed, maar zodoende zijn er van Klaas Jan maar weinig foto’s. Iets waar ik vreselijk van baal. Maar ja, het is niet anders.
 

Toen Klaas Jan klaar was konden we bij Sandra gaan kijken en wat bleek, Geert ging ook meedoen want er waren nog kaarten van Sandra’s werk over. Dus nog maar weer een rondje parcours gedaan. Moe en voldaan konden we uiteindelijk weer richting caravan, maat toen was het al wel tegen half 6. Lekker gedoucht en toen richting Elburg om met Sandra en Geert te gaan eten.

Vanmorgen rond kwart voor 12 weer richting de Mudrun, Geert deed mee met de volleybalgroep. Gisteren hadden ze 6 km gedaan en vandaag zou Geert er 12 doen, maar dat is uiteindelijk 16 km geworden. Ze hadden er zin in. We hebben nu op 2 plekken heel lang moeten wachten tot ze weer in beeld kwamen. Maar ze hebben het weer volbracht. Ik ben ontzettend trots op ze. Het is echt heel zwaar.
 

Toen we terug waren bij de caravan hebben we een deel van de spullen van de caravan al weer opgeruimd ivm de dauw ‘s ochtends. We hebben tot zonsondergang om te vertrekken, maar willen ook niet te laat naar huis. We zijn nu klaar, lekker gedoucht en nu lekker hangen.

Ik hoop dat jullie mijn verhaal goed hebben kunnen volgen. Fijne avond nog allemaal, welterusten en tot morgen🤗